ACTION PAINTING

Starając się przybliżyć twórczość Pollocka, należy skupić się na nurcie, którym malarz się zajmował. Action painting czyli malarstwo akcji  i gestu. Bliska taszyzmowi (kierunek w malarstwie nowoczesnym odrzucający tradycyjne narzędzia i metody twórcze, preferujący działania spontaniczne i niekonwencjonalne, przede wszystkim rozpryskiwanie farb i rozlewanie ich z puszek na płótnie ułożonym pod kątem, tak by mogły swobodnie spływać. Taszyzm rozwinął się równolegle w USA i w Europie w latach 40), odmiana ekspresjonizmu abstrakcyjnego.

Jest to instynktowny i emocjonalny sposób malowania energicznymi ruchami pędzla, z wykorzystaniem przypadkowych efektów uzyskanych przez kapanie i rozlewanie farby na płótnie. W action painting sama czynność malowania jest równie istotna, co ukończone dzieło, które działa wyłącznie fakturą i kolorem, a jego istotą jest swobodnie i żywiołowo traktowana materia malarska.

Termin action painting łączy się z zasadą all-over, w której postuluje się, aby malować tak, by każdy, najdrobniejszy fragment obrazu był jednakowo ważny (tzn. by nie wyróżniać kompozycyjnie żadnej jego części), i jednakowo wypełniony zapisem malarskiego gestu.

W 1949 terminu action painting użył amerykański krytyk Harold Rosenberg na oznaczenie sposobu malowania Pollocka, który w swoich obrazach tworzonych od 1947 zerwał całkowicie z dotychczasową tradycją i techniką malarską (np. chlapał farbą na leżące na podłodze płótna, mieszał farbę z piaskiem i odłamkami szkła, używał emalii i lakierów przemysłowych zamiast farb olejnych, a zamiast pędzla - patyków czy rozpylaczy). Szczyt rozwoju action painting przypadał na lata 50. XX w.

Inni przedstawiciele nurtu:

• Franz Kline
• Willem de Kooning
• Jack Tworkov
• Małgorzata Starowieyska